Een gapend gat waar een monument had moeten staan. Het is een confronterend beeld, afgelopen zaterdag op de Oude Begraafplaats. Het gedenkteken voor doodgeboren kinderen werd een week geleden vernield, toch ging de onthulling wèl door.
Een eerbetoon aan de vele doodgeboren kinderen in vroeger tijden moest het worden. Kunstenares Carina Mathot ontwierp en vervaardigde het monument, Inez Meter voorzag het monument van een kort, treffend gedicht. Maar een week voor de onthulling maakte een stenen paal van 15 kilo een eind aan de geharde glazen bovenlaag van Mathot’s werk. Van de dader ontbreekt tot dusver elk spoor.
Natuurlijk ging het afgelopen zaterdag veelvuldig over de vernieling. Maar niet uitsluitend. Bezoekster Trijntje Reijgers wil er niet teveel woorden aan vuil maken. “Ik ben hier gekomen om een momentje stil te staan bij mijn zusje. Ze werd slechts twee uur oud. Het is meer dan 50 jaar geleden. Ik was destijds zelf een kleuter. en toch schiet het soms door mijn hoofd”. Vooral tijdens de zwangerschappen van haar eigen kinderen. ‘Je hoopt zo dat het kwetsbare hoopje mens goed ter wereld komt. Mijn moeder moet verdriet hebben gehad, maar het onderwerp was destijds niet bespreekbaar”.
Theo Wordrager, die de openingsspeech houdt, verloor ook een kindje na de geboorte. “Ik heb mijn dochter wel een naam kunnen geven, en vervolgens een plekje op de IJsselhof, met een eigen beeldje erbij. Dat helaas vlak na de plaatsing is verwijderd door werklui op de begraafplaats”. kennelijk blijft het een moeilijk onderwerp voor de omgeving om mee om te gaan, stelt Van Wordrager. ‘Maar het is goed om even stil te staan bij al die naamloze, levenloze kinderen. die gedachte kan niemand ons afnemen”.